Het was april 2007. Ik was in Sierra Leone. Het Afrikaanse land was door de VN uitgeroepen tot ‘slechtste plek op aarde’. Elf jaar oorlog had het land aan het randje van de afgrond gebracht. Wat me het meest naar de keel greep waren de vele weeskinderen in de diamantmijnen. Ukkepukken van 7 jaar jong waren als meest kwetsbare kinderen door louche figuren geronseld om naar edelsteentjes te graven. Met grote oedeembuiken van de honger. Deze kinderen waren zich letterlijk aan het doodwerken. Ik deed mezelf een belofte: ik moest deze kindslaven redden. Al zou het mijn dood worden.
Hachelijke avonturen volgden. Ik werd gearresteerd door een corrupte agent en heb voor mijn leven moeten rennen voor de maffia. Maar er was één ding dat me door de moeilijke momenten heen hielp: de muziek van Ramses Shaffy. Zijn stem gaf me het vertrouwen dat alles goed zou komen.
In 2009 mocht ik de Laurenspenning ontvangen. Onder andere omdat het was gelukt om vele diamantkinderen uit hun misère te halen. Ik mocht zelf het programma samenstellen. ,,Ramses!”, riep ik meteen. ,,Wat zou het fantastisch zijn als Ramses zou komen.” Het leek onmogelijk, want Ramses was reeds terminaal ziek. Maar z’n vrienden van de band Alderliefste wilde het hem toch voorleggen. En tot mijn grote geluk zei Ramses ‘ja’. Hij wilde komen. Graag zelfs.
Het werd een onvergetelijke avond. Ramses zette zich achter de piano. Praten kon hij niet meer, maar z’n vingers gleden over de toetsen als in zijn beste jaren. Hij speelde oorstrelend mooi.
Het bleek zijn laatste optreden. Vier dagen later overleed Ramses. De man die mij tot grote prestaties in de jungle had geïnspireerd. Later sprak ik Gerard Alderliefste. ,,Sander”, zei hij. ,,Het is alsof Ramses bij jou afscheid wilde nemen. Alsof hij ernaar had toe geleefd om nog één keer voor publiek te spelen. In een volle Laurenskerk.”
Ramses, heeft al zijn eigen klaslokaal in Sierra Leone. Maar binnenkort wordt in Afrika zelfs een school voor weeskinderen naar hem vernoemd. Naar de grootste levenskunstenaar die ons land ooit heeft gekend.
Lieve Ramses, we zullen doorgaan. Met het redden van kindslaven en het bouwen van scholen voor de allerarmsten. We zullen doorgaan…
